کلاهبرداری اینترنتی یکی از جرایم رایج در دنیای دیجیتال است که در آن مجرمین از فناوری‌های آنلاین برای فریب و بهره‌برداری از قربانیان استفاده می‌کنند. این نوع کلاهبرداری می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله:

فیشینگ (Phishing)

ارسال پیام‌ها یا ایمیل‌های جعلی که به نظر می‌رسد از منابع معتبر (مانند بانک‌ها یا شرکت‌های شناخته‌شده) ارسال شده‌اند و تلاش می‌کنند اطلاعات حساس قربانی مانند رمز عبور، اطلاعات حساب بانکی یا شماره کارت اعتباری را به دست آورند.

اسکم‌های سرمایه‌گذاری

پیشنهاد سرمایه‌گذاری با وعده سود بالا و بدون ریسک، که معمولاً واقعی نیست و فقط برای سرقت پول طراحی شده‌اند.

فروشگاه‌های آنلاین جعلی

ایجاد وب‌سایت‌های تقلبی که محصولات یا خدماتی را به فروش می‌رسانند ولی پس از دریافت پول، هیچ محصولی ارسال نمی‌کنند.

سوءاستفاده از اطلاعات شخصی

دسترسی غیرمجاز به اطلاعات شخصی افراد از طریق هک کردن یا خرید اطلاعات لو رفته از منابع غیرقانونی.

بدافزارها و باج‌افزارها

نصب نرم‌افزارهای مخرب بر روی دستگاه قربانی از طریق لینک‌های مشکوک یا فایل‌های آلوده، و سپس درخواست پول برای بازگرداندن کنترل سیستم یا اطلاعات.

نحوه پیشگیری از کلاهبرداری اینترنتی

عدم اعتماد به پیام‌های مشکوک

هرگز اطلاعات شخصی یا مالی خود را از طریق ایمیل یا پیامک ارسال نکنید، به‌خصوص اگر پیام از شما درخواست رمز عبور یا شماره کارت می‌کند.

استفاده از رمزهای قوی

رمز عبورهای پیچیده و غیرقابل حدس بزنید و آن‌ها را به طور منظم تغییر دهید.

تأیید منابع

پیش از خرید آنلاین یا وارد کردن اطلاعات حساس، اطمینان حاصل کنید که وب‌سایت موردنظر معتبر است. وب‌سایت‌های امن معمولاً با “https” آغاز می‌شوند.

استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی

آنتی‌ویروس‌ها و نرم‌افزارهای ضدبدافزار به‌روز شده را روی دستگاه‌های خود نصب کنید.

آگاهی از روش‌های کلاهبرداری اینترنتی

اطلاعات خود را درباره تکنیک‌های جدید کلاهبرداری اینترنتی به‌روز نگه دارید.

اقدامات قانونی در ایران در رابطه با کلاهبرداری اینترنتی

در ایران، کلاهبرداری اینترنتی طبق ماده 13 قانون جرایم رایانه‌ای جرم‌انگاری شده است. قربانیان می‌توانند با مراجعه به پلیس فتا (پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات) شکایت خود را ثبت کنند. همچنین، توصیه می‌شود با وکیل متخصص در حوزه جرایم رایانه‌ای مشورت کنید تا مسیر قانونی برای احقاق حق خود را بهتر بشناسید.

عدم اعتماد به پیام‌های مشکوک در کلاهبرداری اینترنتی

عدم اعتماد به پیام‌های مشکوک یکی از راه‌های مهم برای محافظت از خود در برابر کلاهبرداری‌های اینترنتی است. پیام‌های مشکوک معمولاً از سوی کلاهبرداران ارسال می‌شوند تا اطلاعات شخصی یا مالی شما را سرقت کنند. در ادامه به نکاتی اشاره می‌کنم که می‌تواند به شما در شناسایی و برخورد با این پیام‌ها کمک کند:

نشانه‌های پیام مشکوک

ظاهر نامعتبر پیام

پیام‌هایی که پر از غلط‌های املایی یا نگارشی هستند یا از زبان غیرحرفه‌ای استفاده می‌کنند، معمولاً مشکوک‌اند.

آدرس ایمیل یا شماره تلفن ناشناخته

پیام‌هایی که از ایمیل‌های عمومی (مانند Gmail یا Yahoo) به‌جای دامنه رسمی سازمان‌ها ارسال می‌شوند یا شماره تلفن فرستنده ناشناخته است.

لینک‌های کوتاه یا عجیب:
پیام‌هایی که شامل لینک‌های کوتاه شده (مانند bit.ly) یا آدرس‌های وب غیرمعمول هستند. این لینک‌ها ممکن است شما را به وب‌سایت‌های جعلی هدایت کنند.

درخواست اطلاعات حساس

هر پیام یا ایمیلی که از شما می‌خواهد اطلاعاتی مثل شماره کارت بانکی، رمز عبور، یا کد یک‌بار مصرف را ارسال کنید.

وعده‌های غیرواقعی

پیام‌هایی که به شما خبر از بردن جایزه یا پیشنهاد سرمایه‌گذاری با سود بالا می‌دهند.

ایجاد اضطراب یا فشار زمانی:

پیام‌هایی که شما را تهدید می‌کنند (مانند مسدود شدن حساب) یا اصرار دارند که فوراً اقدامی انجام دهید.

چگونه با پیام‌های مشکوک برخورد کنیم؟

باز نکردن لینک‌ها و پیوست‌ها:

هرگز لینک‌ها یا فایل‌های ضمیمه در پیام‌های ناشناس را باز نکنید. این کار ممکن است باعث نصب بدافزار یا هدایت شما به صفحات فیشینگ شود.

تأیید فرستنده

اگر پیام ظاهراً از یک سازمان معتبر ارسال شده است (مانند بانک یا شرکت)، با شماره تماس رسمی آن سازمان تماس بگیرید و صحت پیام را بررسی کنید.

حذف پیام

اگر پیام مشکوک است، بدون کلیک روی لینک‌ها یا پاسخ به آن، پیام را حذف کنید.

گزارش دادن

پیام‌های مشکوک را می‌توانید به پلیس فتا گزارش دهید یا اگر مربوط به پیامک باشد، به شماره 195 ارسال کنید.

ابزارهای کمک‌کننده

فیلترهای ضد اسپم

از تنظیمات ضد اسپم در ایمیل یا پیامک خود استفاده کنید تا پیام‌های نامعتبر شناسایی و مسدود شوند.

آنتی‌ویروس

از نرم‌افزارهای امنیتی استفاده کنید که می‌توانند لینک‌ها و فایل‌های مخرب را شناسایی کنند.

آگاهی و آموزش

خود و اطرافیان‌تان را در مورد روش‌های جدید کلاهبرداری اینترنتی و نشانه‌های پیام‌های مشکوک آگاه کنید.

استفاده از رمزهای قوی در کلاهبرداری اینترنتی

استفاده از رمزهای قوی یکی از مهم‌ترین اقدامات برای حفاظت از حساب‌های آنلاین و اطلاعات شخصی است. رمز عبور قوی، دسترسی افراد غیرمجاز به حساب‌ها و سیستم‌های شما را بسیار دشوارتر می‌کند. در ادامه، نکات مهمی درباره انتخاب، ایجاد و مدیریت رمزهای قوی ارائه می‌شود:

ویژگی‌های یک رمز عبور قوی

طول رمز

رمز عبور باید حداقل ۱۲ کاراکتر داشته باشد. هرچه طول رمز بیشتر باشد، امنیت آن بیشتر است.

ترکیب متنوع کاراکترها

از ترکیبی از موارد زیر استفاده کنید

حروف بزرگ و کوچک (مانند A و a)
اعداد (مانند 7 و 3)
نمادها یا کاراکترهای ویژه (مانند !، @، #، $)

غیرقابل پیش‌بینی بودن کلاهبرداری اینترنتی

از کلمات رایج، اطلاعات شخصی (مانند نام، تاریخ تولد، شماره تلفن) یا الگوهای ساده (مانند 123456 یا abcdef) استفاده نکنید.

اختصاصی بودن

برای هر حساب، یک رمز عبور مجزا انتخاب کنید. استفاده از یک رمز برای چند حساب، خطر امنیتی را افزایش می‌دهد.

چگونه رمز عبور قوی ایجاد کنیم؟

ایجاد رمز با تکنیک ترکیب کلمات

کلمات نامرتبط را ترکیب کنید و در آن‌ها از نمادها، اعداد، و حروف بزرگ استفاده کنید.
مثال: Tr33_C!ty@2024

استفاده از جملات رمزی در کلاهبرداری اینترنتی:
یک جمله بسازید و از حروف اول کلمات، اعداد و نمادها استفاده کنید.
مثال:
جمله: “در سال 1402، به کوه رفتیم!”
رمز: Drs1402!bKwhRftm

ابزارهای مدیریت رمز عبور:

از برنامه‌های مدیریت رمز عبور (مانند LastPass یا 1Password) استفاده کنید تا رمزهای قوی ایجاد کرده و آن‌ها را ذخیره کنید.

نکات مهم برای مدیریت رمزهای عبور:
عدم اشتراک‌گذاری:
هرگز رمزهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید، حتی اگر به آن‌ها اعتماد دارید.

تغییر دوره‌ای رمزها:
رمزهای عبور را به‌طور مرتب تغییر دهید، به‌خصوص اگر فکر می‌کنید که ممکن است افشا شده باشند.

فعال کردن احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA):
علاوه بر رمز عبور، از احراز هویت دو مرحله‌ای استفاده کنید تا امنیت حساب‌هایتان افزایش یابد.

عدم یادداشت در مکان‌های ناامن:
رمزهای خود را در مکان‌هایی که به‌راحتی قابل دسترسی هستند (مانند یادداشت‌های کاغذی روی میز کار یا فایل‌های متنی در کامپیوتر) ذخیره نکنید.

اشتباهات رایج در انتخاب رمز عبور

استفاده از رمزهای کوتاه و ساده مانند 123456 یا password.
استفاده از اطلاعات شخصی مانند نام یا تاریخ تولد.
استفاده از رمزهای مشابه برای حساب‌های مختلف.

با رعایت این اصول، می‌توانید به طور مؤثری از اطلاعات خود در برابر حملات سایبری و نفوذهای غیرمجاز محافظت کنید. اگر نیاز به کمک در انتخاب یا مدیریت رمزهای خود دارید، من اینجا هستم تا کمک کنم!

تأیید منابع

تأیید منابع یکی از مهم‌ترین مراحل در تشخیص صحت پیام‌ها، وب‌سایت‌ها، یا اطلاعاتی است که دریافت می‌کنید. در دنیای دیجیتال که کلاهبرداری اینترنتی و اطلاعات جعلی رو به افزایش است، توانایی بررسی منابع معتبر برای حفاظت از خود و اطلاعات شخصی ضروری است.

در ادامه راهنمایی‌هایی برای تأیید منابع ارائه شده است:

1. تأیید پیام‌ها و ایمیل‌ها:

بررسی آدرس فرستنده:

آدرس ایمیل یا شماره تلفن فرستنده را بررسی کنید. ایمیل‌های رسمی از دامنه‌های معتبری مانند @bank.com استفاده می‌کنند، در حالی که ایمیل‌های جعلی ممکن است حروف یا کلمات اضافه داشته باشند (مثلاً @bank-secure.com).

تماس مستقیم با فرستنده:

اگر پیام ظاهراً از یک سازمان یا شرکت ارسال شده، مستقیماً با شماره تماس رسمی آن سازمان تماس بگیرید و صحت پیام را جویا شوید.

عدم اعتماد به لینک‌های موجود در پیام

به‌جای کلیک روی لینک‌های موجود در پیام، مستقیماً به وب‌سایت رسمی شرکت مراجعه کنید یا از موتور جستجو استفاده کنید.

2. تأیید وب‌سایت‌ها:

بررسی URL وب‌سایت:

اطمینان حاصل کنید که آدرس وب‌سایت با “https” آغاز می‌شود (s نشان‌دهنده ارتباط امن است) و دامنه آن معتبر است.
مثال: https://www.example.com

بررسی گواهینامه SSL:

قفل سبز یا آیکون قفل در کنار نوار آدرس مرورگر نشان‌دهنده گواهینامه امنیتی وب‌سایت است.

جستجوی نام وب‌سایت:

نام وب‌سایت یا شرکت را در اینترنت جستجو کنید و نظرات و بازخوردهای کاربران دیگر را بخوانید.

استفاده از ابزارهای اعتبارسنجی:

از ابزارهایی مانند Whois Lookup یا وب‌سایت‌های بررسی اعتبار (مانند ScamAdvisor) استفاده کنید تا اطلاعات دامنه را مشاهده کنید.

3. تأیید اطلاعات عمومی:

بررسی از چند منبع معتبر:

اطلاعاتی که می‌خوانید را از منابع مختلف بررسی کنید. اگر همه منابع اطلاعات یکسانی ارائه دادند، احتمالاً معتبر است.

استفاده از منابع رسمی:

همیشه اطلاعات را از وب‌سایت‌های رسمی، رسانه‌های معتبر، یا مقامات ذی‌صلاح دریافت کنید.

تاریخ انتشار اطلاعات:

اطمینان حاصل کنید که اطلاعات به‌روز و مرتبط هستند.

4. ابزارهای آنلاین برای تأیید منابع:

Google Reverse Image:

برای تأیید صحت عکس‌ها و شناسایی منبع اصلی آن‌ها استفاده کنید.

بررسی دامنه:

با ابزارهایی مانند whois.domaintools.com اطلاعات مربوط به تاریخ ثبت و مالک دامنه را بررسی کنید.

وب‌سایت‌های گزارش کلاهبرداری اینترنتی:

مانند ScamWatch یا Fraud.org برای تأیید مشروعیت کسب‌وکارها یا گزارش کلاهبرداری‌ها.

رفتار هوشمندانه در برابر اطلاعات مشکوک:

عدم ارائه اطلاعات شخصی:

تا زمانی که از اعتبار منبع مطمئن نشده‌اید، هیچ اطلاعات حساس یا مالی را ارائه ندهید.

فشار زمانی را نادیده بگیرید:

پیام‌ها یا منابعی که شما را تحت فشار می‌گذارند تا سریع تصمیم بگیرید، اغلب مشکوک هستند.

آگاهی و آموزش:

اطلاعات خود را در مورد روش‌های کلاهبرداری و نحوه شناسایی منابع معتبر به‌روز کنید.

با استفاده از این روش‌ها، می‌توانید از امنیت خود در فضای دیجیتال اطمینان حاصل کنید. اگر پیام یا منبع خاصی را می‌خواهید بررسی کنید، می‌توانید جزئیات آن را با من در میان بگذارید تا بیشتر راهنمایی کنم.

استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی

استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی یکی از بهترین راه‌ها برای حفاظت از دستگاه‌ها و اطلاعات شخصی در برابر تهدیدهای سایبری مانند ویروس‌ها، بدافزارها، و حملات فیشینگ است. این نرم‌افزارها به شما کمک می‌کنند تا از دسترسی غیرمجاز، سرقت اطلاعات، و آسیب‌پذیری‌های امنیتی جلوگیری کنید.

انواع نرم‌افزارهای امنیتی و کاربردهای آن‌ها

شناسایی و حذف ویروس‌ها و بدافزارها.
نظارت بر فایل‌ها و برنامه‌های جدید برای تشخیص تهدیدهای احتمالی.
پیشنهاد: نرم‌افزارهایی مانند Kaspersky، Norton، یا Bitdefender.

فایروال (Firewall):

نظارت بر ترافیک ورودی و خروجی شبکه.
جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به شبکه یا دستگاه شما.
سیستم‌های عامل مانند ویندوز دارای فایروال داخلی هستند که باید فعال بماند.

ضد بدافزار (Anti-Malware):

شناسایی و حذف برنامه‌های مخربی که ممکن است توسط آنتی‌ویروس شناسایی نشوند.
پیشنهاد: Malwarebytes یا Spybot.

مدیر رمز عبور (Password Manager):

ایجاد و ذخیره رمزهای عبور قوی و منحصر به فرد.
کمک به مدیریت رمزهای عبور برای حساب‌های مختلف.
پیشنهاد: LastPass، 1Password، یا Dashlane.

ابزارهای ضد فیشینگ (Anti-Phishing):

شناسایی و مسدود کردن وب‌سایت‌های جعلی.
هشدار در مورد ایمیل‌ها یا پیام‌های مشکوک.
معمولاً به صورت افزونه مرورگر یا قابلیت داخلی در آنتی‌ویروس‌ها ارائه می‌شوند.

نرم‌افزارهای VPN (شبکه خصوصی مجازی):

رمزگذاری ترافیک اینترنت و حفاظت از اطلاعات شخصی در شبکه‌های عمومی.
پیشنهاد: NordVPN، ExpressVPN، یا Surfshark.

ابزارهای بک‌آپ (Backup Software):

تهیه نسخه پشتیبان از داده‌ها برای جلوگیری از از دست دادن اطلاعات به‌دلیل حملات باج‌افزار یا خرابی سیستم.
پیشنهاد: Acronis True Image یا Backup and Restore داخلی سیستم‌عامل.

نکات مهم در استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی

به‌روزرسانی منظم:

نرم‌افزارهای امنیتی را همیشه به‌روز نگه دارید تا بتوانند تهدیدهای جدید را شناسایی کنند.

فعال نگه داشتن اسکن‌های خودکار:

قابلیت اسکن زمان واقعی (Real-Time Protection) را فعال کنید تا تهدیدها به محض شناسایی مسدود شوند.

استفاده از نرم‌افزارهای معتبر:

فقط نرم‌افزارهای امنیتی شناخته‌شده و معتبر را از منابع رسمی نصب کنید.

اجتناب از نرم‌افزارهای رایگان و ناشناخته:

بسیاری از نرم‌افزارهای رایگان ممکن است خودشان بدافزار باشند.

ترکیب ابزارها:

از ترکیب ابزارهای امنیتی (مانند آنتی‌ویروس و فایروال) استفاده کنید تا پوشش امنیتی کاملی داشته باشید.

اسکن دوره‌ای:

حتی اگر حفاظت زمان واقعی فعال است، اسکن‌های کامل سیستم را به‌طور منظم انجام دهید.

مزایای استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی
جلوگیری از نصب بدافزارها و دسترسی غیرمجاز.
محافظت از اطلاعات حساس و مالی.
هشدار در مورد لینک‌ها و فایل‌های مشکوک.
کاهش خطرات مرتبط با حملات سایبری.

چگونه بهترین نرم‌افزار امنیتی را انتخاب کنیم؟
بررسی نظرات کاربران و نقدهای متخصصین.
وب‌سایت‌هایی مانند PCMag و TechRadar مقایسه‌های دقیقی ارائه می‌دهند.

نیازهای خود را مشخص کنید:

برای حفاظت کلی، آنتی‌ویروس جامع کافی است. اگر در شبکه‌های عمومی فعالیت زیادی دارید، از VPN نیز استفاده کنید.

سازگاری با سیستم عامل:

مطمئن شوید نرم‌افزار انتخابی با دستگاه‌های شما (ویندوز، مک، اندروید، یا iOS) سازگار است.

آگاهی از روش‌های کلاهبرداری اینترنتی

آگاهی از روش‌های کلاهبرداری یکی از مؤثرترین راه‌ها برای پیشگیری از قربانی شدن در جرایم سایبری و سوءاستفاده‌های مالی است. کلاهبرداران از روش‌های مختلفی برای فریب افراد استفاده می‌کنند و شناخت این روش‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا به‌موقع از خود محافظت کنید.

در ادامه، برخی از روش‌های رایج کلاهبرداری اینترنتی و راه‌های پیشگیری از آن‌ها را توضیح می‌دهم:

1. فیشینگ (Phishing)

روش: کلاهبرداران با ارسال ایمیل‌ها، پیامک‌ها، یا لینک‌های جعلی، تلاش می‌کنند اطلاعات حساسی مانند شماره کارت بانکی، رمز عبور، یا کد تأیید را از شما دریافت کنند. این پیام‌ها معمولاً ظاهری شبیه به پیام‌های رسمی از بانک‌ها، شرکت‌ها، یا سازمان‌های معتبر دارند.
پیشگیری:
هرگز اطلاعات حساس خود را در پاسخ به ایمیل‌ها یا پیامک‌ها ارسال نکنید.
لینک‌های موجود در پیام‌های مشکوک را باز نکنید.
آدرس فرستنده را بررسی کنید؛ ایمیل‌های رسمی معمولاً دامنه‌های معتبری دارند.

2. کلاهبرداری‌های تلفنی:

روش: کلاهبرداران با تماس تلفنی ادعا می‌کنند که از طرف بانک، اداره مالیات، یا پلیس هستند و با ایجاد اضطراب (مانند مسدود شدن حساب یا جریمه سنگین) تلاش می‌کنند شما را وادار به ارائه اطلاعات کنند.
پیشگیری:
هرگز اطلاعات حساس را تلفنی ارائه ندهید.
صحت تماس را با شماره رسمی سازمان مربوطه بررسی کنید.

3. اسکم‌های سرمایه‌گذاری:

روش: وعده سودهای کلان و بدون ریسک در پروژه‌های سرمایه‌گذاری یا بازارهای مالی داده می‌شود.

پیشگیری کلاهبرداری اینترنتی:

قبل از سرمایه‌گذاری، درباره شرکت یا پروژه تحقیق کنید.
از سرمایه‌گذاری در طرح‌هایی که جزئیات شفاف ندارند خودداری کنید.

4. فروشگاه‌های آنلاین جعلی:

روش: ایجاد وب‌سایت‌ها یا صفحات جعلی که محصولات با قیمت‌های جذاب ارائه می‌دهند، اما پس از دریافت پول هیچ کالایی ارسال نمی‌کنند.

پیشگیری:

از فروشگاه‌های معتبر و شناخته‌شده خرید کنید.قبل از خرید، نظرات کاربران و اطلاعات تماس فروشگاه را بررسی کنید.

5. باج‌افزار (Ransomware):

روش: نصب بدافزارهایی که سیستم شما را قفل می‌کنند و برای باز کردن آن درخواست پول می‌کنند.
پیشگیری:
از کلیک روی لینک‌های ناشناس یا دانلود فایل‌های مشکوک خودداری کنید.
نرم‌افزارهای امنیتی و آنتی‌ویروس به‌روز داشته باشید.

6. مهندسی اجتماعی (Social Engineering):

روش: کلاهبرداران از طریق جلب اعتماد یا دستکاری روانی، شما را وادار به ارائه اطلاعات یا انجام کاری می‌کنند.
پیشگیری:
به درخواست‌های غیرمعمول افراد حتی کسانی که می‌شناسید، با دقت بیشتری پاسخ دهید.
از قوانین امنیتی پیروی کنید، حتی اگر درخواست‌کننده اصرار داشته باشد.

7. هرمی یا پانزی (Ponzi Scheme):

روش: طرح‌هایی که به سرمایه‌گذاران اولیه با پول سرمایه‌گذاران جدید سود می‌دهند. این طرح‌ها ناپایدار هستند و اغلب به ضرر اکثر افراد تمام می‌شوند.
پیشگیری از کلاهبرداری اینترنتی:
از سرمایه‌گذاری در طرح‌هایی که بازدهی بالا و بدون ریسک وعده می‌دهند، خودداری کنید.

نکات کلی برای پیشگیری:

آموزش و آگاهی:

اطلاعات خود را درباره روش‌های جدید کلاهبرداری به‌روز نگه دارید.

عدم ارائه اطلاعات حساس:

هیچ‌گاه اطلاعات بانکی، رمز عبور، یا کدهای تأیید را از طریق تلفن، ایمیل، یا پیامک ارسال نکنید.

استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی:

از آنتی‌ویروس‌های معتبر و به‌روز استفاده کنید و فایل‌های ناشناس را باز نکنید.

بررسی دقیق منابع:

صحت وب‌سایت‌ها، ایمیل‌ها، و تماس‌های تلفنی را بررسی کنید و فقط به منابع رسمی اعتماد کنید.

گزارش موارد مشکوک:

در صورت مواجهه با کلاهبرداری اینترنتی یا تلاش برای کلاهبرداری، موضوع را به پلیس فتا گزارش دهید.

ابزارهای کمک‌کننده:

وب‌سایت‌های گزارش کلاهبرداری اینترنتی :

مراجعه به وب‌سایت‌های رسمی مانند ScamWatch یا پلیس فتا برای اطلاع از روش‌های جدید کلاهبرداری کلاهبرداری اینترنتی.

راهنمای امنیت دیجیتال:

از منابع معتبر مانند راهنمای بانک‌ها برای ایمنی تراکنش‌های آنلاین استفاده کنید.

اگر نیاز به توضیحات بیشتری دارید یا با موردی مشکوک مواجه شده‌اید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!