
قرارداد راننده یکی از مهمترین انواع قراردادهای کاری در حوزه حملونقل است. بسیاری از شرکتها، مؤسسات، کارخانهها و حتی اشخاص حقیقی برای انجام امور حملونقل خود از رانندگان استفاده میکنند. به همین دلیل تنظیم یک قرارداد دقیق و قانونی برای راننده از اهمیت بالایی برخوردار است تا از بروز اختلافات احتمالی در آینده جلوگیری شود. در این مقاله به بررسی کامل مفهوم، انواع، بندهای مهم و نکات حقوقی نمونه قرارداد راننده میپردازیم.
دسترسی سریع
Toggleقرارداد راننده توافقی مکتوب بین کارفرما و راننده است که در آن شرایط همکاری، میزان حقوق، ساعت کاری، مسئولیتها، تعهدات و سایر مفاد کاری مشخص میشود. این قرارداد از لحاظ حقوقی تابع قانون کار و در برخی موارد تابع قانون مدنی است.
هدف از تنظیم این قرارداد، مشخصکردن روابط کاری میان طرفین و جلوگیری از بروز سوءتفاهم یا اختلافات بعدی است.
در نبود قرارداد، اثبات تعهدات و وظایف هر طرف در صورت بروز اختلاف بسیار دشوار است. برای مثال، اگر راننده در حین انجام کار دچار حادثه شود یا خسارتی به وسیله نقلیه وارد شود، تنها با وجود قرارداد کتبی میتوان مسئولیتها را بهدرستی تعیین کرد.
به همین دلیل، تنظیم قرارداد راننده نه تنها از جنبه حقوقی مهم است، بلکه از نظر مدیریت و امنیت شغلی نیز اهمیت بالایی دارد.
قرارداد راننده میتواند در قالبهای مختلفی تنظیم شود، بسته به نوع کار و شرایط کاری طرفین. در ادامه به مهمترین انواع آن اشاره میکنیم:
در این نوع قرارداد، راننده برای انجام امور شخصی یا خانوادگی فردی خاص به کار گرفته میشود. وظایف راننده شخصی معمولاً شامل جابهجایی کارفرما، اعضای خانواده و انجام مأموریتهای روزانه است.
این قرارداد برای رانندگانی تنظیم میشود که در شرکتها، کارخانهها یا مؤسسات مشغول به کار هستند. وظیفه راننده در این حالت ممکن است حمل کارمندان، انتقال کالا یا انجام مأموریتهای اداری باشد.
در این حالت راننده مالک وسیله نقلیه نیست و با صاحب خودرو یا شرکت حملونقل قرارداد همکاری دارد. موضوع قرارداد میتواند شامل درصد از درآمد روزانه، اجاره خودرو یا حقوق ثابت باشد.
رانندگانی که در بخش حمل بار فعالیت میکنند، معمولاً قراردادهایی خاص دارند که شامل بندهای مربوط به هزینه سوخت، خسارت بار، بیمه بارنامه و شرایط سفرهای بینشهری است.
در برخی موارد راننده با خودروی شخصی خود برای شرکت یا فرد دیگری کار میکند. در این حالت باید مالکیت خودرو و نحوه پرداخت هزینههای نگهداری، بیمه و سوخت بهروشنی در قرارداد مشخص شود.
هر قرارداد راننده باید شامل بندهای مشخص و دقیق باشد تا از بروز ابهام جلوگیری شود. در ادامه بندهای اصلی قرارداد را بررسی میکنیم:
در ابتدای قرارداد باید مشخصات کامل کارفرما و راننده شامل نام، شماره ملی، نشانی، شماره تماس و سایر اطلاعات شناسایی درج شود.
در این بخش باید دقیقاً ذکر شود که راننده برای چه کاری به خدمت گرفته میشود؛ مانند راننده شخصی، راننده حمل کالا یا راننده شرکت.
مدت قرارداد باید بهصورت دقیق مشخص شود. ممکن است قرارداد برای مدت معین (مثلاً ششماهه یا یکساله) یا نامعین (تا زمان فسخ توسط یکی از طرفین) تنظیم شود.
یکی از مهمترین بخشهای قرارداد، تعیین ساعت کاری و ایام کاری است. برای مثال: از ساعت ۸ صبح تا ۵ بعدازظهر از شنبه تا چهارشنبه. در صورت نیاز به اضافهکاری، نحوه محاسبه آن نیز باید درج شود.
محل کار راننده باید مشخص شود؛ مثلاً «شهر کرج و مأموریتهای داخل استان» یا «کلیه مسیرهای تعیینشده توسط کارفرما».
میزان حقوق ماهانه یا درصد از درآمد باید بهطور دقیق قید شود. همچنین در صورت پرداخت هزینههای اضافی مانند بنزین، تعمیرات یا مأموریت بینشهری باید نحوه پرداخت مشخص گردد.
اگر قرارداد تابع قانون کار باشد، کارفرما موظف به بیمه کردن راننده در سازمان تأمین اجتماعی است. همچنین مالیات حقوق نیز باید بر اساس قانون پرداخت شود.
راننده موظف است وظایف خود را با دقت و امانت انجام دهد، از خودرو بهخوبی نگهداری کند و از هرگونه سوءاستفاده از وسیله نقلیه بپرهیزد.
کارفرما موظف است حقوق و مزایای راننده را بهموقع پرداخت کند، وسیله نقلیه سالم و بیمهشده در اختیار او قرار دهد و از او حمایت قانونی در صورت بروز حادثه نماید.
شرایط فسخ باید شفاف باشد. معمولاً طرفین میتوانند با اعلام قبلی (مثلاً ۱۰ روز قبل) قرارداد را فسخ کنند. در صورت تخلف از تعهدات نیز کارفرما حق فسخ فوری دارد.
اگر راننده در حین انجام وظیفه باعث بروز خسارت به خودرو یا شخص ثالث شود، نحوه جبران خسارت باید در قرارداد مشخص شود.
راننده باید متعهد شود که اطلاعات مربوط به کارفرما، مسیرها یا محمولهها را در اختیار اشخاص ثالث قرار ندهد.
در صورت بروز اختلاف، بهتر است در قرارداد مشخص شود که اختلافات از طریق مذاکره، داوری یا مراجع قضایی حلوفصل میشود.
۱. نوشتن قرارداد بهصورت مکتوب: از قرارداد شفاهی خودداری کنید؛ قرارداد کتبی ارزش قانونی دارد.
۲. امضای دو طرف: قرارداد باید توسط راننده و کارفرما امضا شود و هرکدام نسخهای از آن را در اختیار داشته باشند.
۳. پیوست کردن مدارک: مدارکی مانند کارت ملی راننده، گواهینامه، کارت خودرو و بیمهنامه باید به قرارداد پیوست شوند.
۴. ذکر دقیق مسئولیتها: برای جلوگیری از اختلاف، شرح وظایف راننده باید دقیق و شفاف باشد.
۵. مشورت با وکیل: توصیه میشود قبل از امضای قرارداد، با وکیل ملکی یا وکیل کار مشورت شود تا مفاد قرارداد مطابق با قانون کار و شرایط خاص همکاری تنظیم گردد.
قرارداد راننده ممکن است مشابه قرارداد کارگر به نظر برسد، اما تفاوتهایی دارد. در قرارداد راننده معمولاً از خودرو استفاده میشود و مسئولیتهایی مانند نگهداری، سوختگیری، رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی وجود دارد. در حالی که قرارداد کارگر بیشتر به انجام کارهای یدی یا فنی محدود میشود.
در نهایت، نمونه قرارداد راننده ابزاری ضروری برای هرگونه همکاری در زمینه حملونقل است. این قرارداد موجب میشود روابط کاری میان راننده و کارفرما شفاف، قانونی و عادلانه باشد. در تنظیم چنین قراردادی باید تمام جزئیات از جمله نوع کار، مدت، حقوق، تعهدات و شرایط فسخ با دقت ذکر شود.
همچنین پیشنهاد میشود در تنظیم قرارداد راننده از مشاوره بهترین وکیل ملکی در کرج، خانم سارا آژیده استفاده شود. ایشان با تجربه بالا در دعاوی حقوقی و تنظیم قراردادها میتوانند به شما در تنظیم یک قرارداد دقیق و بدون ریسک کمک کنند تا همکاری شما با راننده بهصورت قانونی و مطمئن پیش برود.