دعوای الزام به تحویل ملک یکی از دعاوی رایج در دادگاههای حقوقی ایران است که به موجب آن، خریدار از فروشنده میخواهد که ملکی که خریداری شده را در موعد مقرر یا بهمحض درخواست، تحویل دهد. این دعوا معمولاً در نتیجه امتناع فروشنده از تحویل ملک یا عدم امکان تحویل ملک به دلایلی همچون وجود مستاجر، معارض یا مشکلات ثبتی، مطرح میشود. این دعوا از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا عدم تحویل ملک میتواند منجر به زیانهای مادی و معنوی برای خریدار شود.
دسترسی سریع
Toggleالزام به تحویل ملک به این معناست که فروشنده موظف شود ملک مورد معامله را مطابق با شرایط قرارداد، در تاریخ مقرر یا به محض درخواست خریدار، به او تحویل دهد. تحویل ملک معمولاً به معنای تسلیم ملک و در اختیار قرار دادن تصرف آن به خریدار است. در دعاوی مربوط به تحویل ملک، اثبات تعهد فروشنده به تحویل، وجود قرارداد مکتوب، و اثبات ایفای تعهدات خریدار (مانند پرداخت کامل ثمن معامله) ضروری است.
مورد مرتبط : بهترین وکیل ملکی
اولین شرط برای طرح دعوای الزام به تحویل ملک، وجود یک قرارداد معتبر بین خریدار و فروشنده است. این قرارداد باید شامل مشخصات دقیق ملک، تعهدات طرفین، تاریخ تحویل و سایر شرایط توافق شده باشد. قراردادهای بیع، مبایعهنامهها و پیشفروش آپارتمانها از جمله اسنادی هستند که میتوان بر اساس آنها طرح دعوا کرد.
خریدار باید نشان دهد که تعهدات قراردادی خود را انجام داده است. مهمترین تعهد خریدار، پرداخت ثمن معامله است. اگر خریدار کل یا بخش قابلتوجهی از مبلغ قرارداد را پرداخت نکرده باشد، نمیتواند فروشنده را به تحویل ملک ملزم کند. به عبارت دیگر، خریدار ابتدا باید تکالیف قراردادی خود را انجام دهد.
ملک باید از نظر فیزیکی و حقوقی آماده تحویل باشد. آماده بودن از نظر فیزیکی به این معناست که ملک خالی از اشخاص ثالث (مانند مستأجر یا معارض) باشد. آماده بودن از نظر حقوقی نیز به معنای نبود مشکلات ثبتی یا معارضاتی مانند ادعاهای اشخاص ثالث یا توقیف ملک است.
قبل از طرح دعوای الزام به تحویل ملک، معمولاً به خریدار توصیه میشود که اظهارنامهای رسمی برای فروشنده ارسال کند و از او بخواهد که در مهلت مقرر ملک را تحویل دهد. ارسال اظهارنامه میتواند بهعنوان یکی از مستندات طرح دعوا مورد استفاده قرار گیرد.
مهمترین مدرک برای اثبات دعوای الزام به تحویل ملک، قرارداد خرید و فروش (مبایعهنامه) یا سند رسمی است. در این سند باید مشخصات ملک، تعهدات طرفین و تاریخ تحویل بهوضوح درج شده باشد.
خریدار باید رسیدهای پرداختهای خود را ارائه دهد تا نشان دهد که تعهدات مالی خود را ایفا کرده است.
اظهارنامه رسمی که قبل از طرح دعوا برای فروشنده ارسال شده، نشاندهنده درخواست رسمی و قانونی خریدار برای تحویل ملک است.
مدارک شناسایی خواهان برای احراز هویت و تعیین صلاحیت وی در طرح دعوا ضروری است.
ابتدا باید دادخواستی تنظیم شود که در آن خواستههای خریدار (تحویل ملک) بهطور دقیق بیان شود. در این دادخواست باید اطلاعات طرفین، دلایل و مستندات قانونی، و شرح ماجرا قید شود.
پس از تنظیم دادخواست، باید آن را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت کرد. این دفاتر به نمایندگی از دادگستری، دادخواستها را به مراجع قضایی ارسال میکنند.
دادگاه دادخواست را بررسی و در صورت کامل بودن مدارک، آن را برای فروشنده (خوانده) ارسال میکند. فروشنده موظف است در مهلت مقرر به دادگاه پاسخ دهد.
در جلسه دادرسی، هر دو طرف میتوانند ادعاها و دفاعیات خود را مطرح کنند. دادگاه با توجه به مستندات و اظهارات طرفین، رأی نهایی را صادر میکند.
فروشنده ممکن است با ارائه دفاعیات قانونی، مانع از صدور حکم به نفع خریدار شود. برخی از مهمترین دفاعیات فروشنده عبارتند از:
پس از صدور حکم به نفع خریدار، اجرای حکم آغاز میشود. در صورتی که فروشنده از اجرای حکم خودداری کند، اجرای احکام دادگستری موظف است ملک را تخلیه و به خریدار تحویل دهد. اگر ملک در تصرف شخص ثالث (مانند مستاجر) باشد، دادگاه ابتدا باید دستور تخلیه ملک را صادر کند.
دعوای الزام به تحویل ملک یکی از دعاوی رایج در نظام قضایی ایران است که در صورت امتناع فروشنده از تحویل ملک به خریدار، مطرح میشود. برای موفقیت در این دعوا، وجود قرارداد معتبر، ایفای تعهدات خریدار و ارسال اظهارنامه از اهمیت زیادی برخوردار است. با رعایت نکات حقوقی و استفاده از کمک وکلای مجرب، خریداران میتوانند حقوق خود را در این زمینه به نحو احسن حفظ کنند.