کرج-گوهردشت – فلکه اول – جنب نیکا مال – مجتمع یاس – طبقه سوم – واحد14 – دفتر وکالت سارا آژیده

09383419551

دادخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت نامه

دادخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت نامه

دادخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت نامه

در مواقعی ممکن است فردی با در دست داشتن وکالت‌نامه، اقدام به اعمالی کند که برخلاف منافع موکل بوده یا استفاده از آن وکالت‌نامه به دلایل قانونی محل اشکال باشد. در چنین شرایطی، بهترین اقدام حقوقی برای جلوگیری از سوء‌استفاده، تقدیم دادخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت نامه به دادگاه صالح است. این دادخواست با هدف جلوگیری فوری و موقت از استفاده وکیل از مفاد وکالت‌نامه تا زمان رسیدگی نهایی به اختلاف، ارائه می‌شود. اهمیت این دادخواست زمانی بیشتر می‌شود که احتمال ورود خسارت جبران‌ناپذیر به موکل وجود داشته باشد.

برای دانلود دادخواست کلیک کنید : نمونه دادخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت نامه

مفهوم وکالت‌نامه و ماهیت آن

وکالت‌نامه، سندی است که به موجب آن، موکل به وکیل اختیار می‌دهد تا از طرف وی، اقدامات مشخصی را انجام دهد. این اقدامات می‌توانند مالی، اداری، قضایی یا حقوقی باشند. وکالت ممکن است رسمی باشد (تنظیم‌شده در دفترخانه اسناد رسمی) یا عادی (تنظیم‌شده بین دو نفر بدون ثبت در دفاتر رسمی).

وکالت‌نامه‌ها به‌خودی‌خود می‌توانند محل اختلاف یا سوءاستفاده قرار گیرند؛ به‌ویژه در مواردی که:

  • موکل وکالت را عزل کرده اما وکیل همچنان از آن استفاده می‌کند.
  • وکالت‌نامه با جعل یا تدلیس تنظیم شده باشد.
  • استفاده از وکالت‌نامه به زیان موکل یا سایر اشخاص ثالث باشد.
  • تاریخ انقضای وکالت‌نامه گذشته باشد اما وکیل آن را ارائه می‌دهد.

در چنین مواردی، یکی از ابزارهای قانونی که می‌توان جهت جلوگیری از بروز ضرر فوری به آن متوسل شد، درخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت‌نامه است.


مفهوم دستور موقت در قانون آیین دادرسی مدنی

دستور موقت یکی از ابزارهای تأمینی است که در ماده 310 تا 325 قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی شده است. به‌موجب ماده 310، در مواردی که افراد برای حفظ حقوق خود نیاز فوری به جلوگیری از امری یا انجام امری دارند، می‌توانند از دادگاه دستور موقت بگیرند.

این دستور، با هدف جلوگیری از ورود خسارت غیرقابل جبران یا حفظ وضعیت موجود صادر می‌شود و موقتی است، یعنی صرفاً تا زمانی که وضعیت قضایی پرونده اصلی مشخص شود، اعتبار دارد.


ضرورت درخواست دستور موقت در منع استفاده از وکالت‌نامه

در مواردی ممکن است فردی با داشتن یک وکالت‌نامه (که عزل شده یا از درجه اعتبار ساقط شده)، قصد استفاده از آن را برای اقدامات حقوقی یا مالی داشته باشد؛ مثلاً:

  • فروش یک ملک به استناد وکالت‌نامه.
  • مراجعه به دفاتر اسناد رسمی جهت انتقال سند.
  • مراجعه به بانک یا اداره جهت انجام امور موکل.

در این حالت، اگر موکل یا ذی‌نفع دیگر احتمال دهد که استفاده از آن وکالت‌نامه به او ضرر فوری و غیرقابل جبران وارد می‌کند، می‌تواند دادخواست دستور موقت مبنی بر منع استفاده از آن وکالت‌نامه را به دادگاه تقدیم کند.


شرایط لازم برای صدور دستور موقت

برای آن‌که دادگاه دستور موقت صادر کند، وجود سه شرط ضروری است:

  1. احتمال ورود ضرر فوری:
    استفاده از وکالت‌نامه می‌تواند بلافاصله به ضرر فرد تمام شود. مثلاً اگر ملک در حال انتقال به شخص ثالث باشد.
  2. احراز فوریت:
    موضوع باید فوریت داشته باشد، یعنی اگر اقدام فوری نشود، امکان جبران خسارت وجود نداشته یا بسیار دشوار باشد.
  3. ارائه دادخواست یا تعهد به طرح دعوای اصلی:
    بر اساس ماده 318 قانون آیین دادرسی مدنی، فرد باید ظرف ۲۰ روز از تاریخ صدور دستور موقت، دعوای اصلی را مطرح کند.

موارد متداول استفاده از این دادخواست

  1. عزل وکیل ولی ادامه استفاده از وکالت‌نامه:
    موکل وکیل را عزل کرده اما وکیل هنوز وکالت‌نامه را دارد و قصد اقدام دارد.
  2. فوت یا حجر موکل:
    با فوت یا محجور شدن موکل، وکالت‌نامه باطل است ولی وکیل بدون اطلاع از این موضوع یا به قصد سوءاستفاده، می‌خواهد از آن استفاده کند.
  3. ابطال یا انقضای مدت وکالت‌نامه:/
    مدت وکالت گذشته یا به‌موجب حکم دادگاه، ابطال شده اما هنوز وکیل اقدام می‌کند.
  4. جعل یا تدلیس در تنظیم وکالت‌نامه:
    ذی‌نفعی متوجه می‌شود که وکالت‌نامه جعلی است یا با فریب تنظیم شده، در این‌صورت برای جلوگیری از ضرر فوری درخواست دستور موقت می‌دهد.

مرجع صالح برای طرح دادخواست

مرجع صالح برای رسیدگی به این نوع دادخواست، دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع مال غیرمنقول (در صورت ارتباط با ملک) یا محل اقامت خوانده است. چنانچه درخواست به امور ثبتی مربوط باشد، ممکن است اداره ثبت نیز ذی‌ربط محسوب شود.


نحوه تنظیم دادخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت‌نامه

در تنظیم دادخواست، باید به نکات زیر توجه شود:

1. مشخصات کامل خواهان و خوانده

خواهان: فردی که مدعی ورود ضرر از استفاده از وکالت‌نامه است.

خوانده: فردی که در صدد استفاده از وکالت‌نامه می‌باشد.

2. شرح دقیق موضوع

باید توضیح داده شود که:

وکالت‌نامه در چه تاریخی و برای چه منظوری صادر شده است؟

چه دلیلی وجود دارد که ادامه استفاده از آن ضرر دارد؟

چه اقدام فوری‌ای در شرف وقوع است؟

در صورت عدم صدور دستور موقت، چه خساراتی متوجه خواهان می‌شود؟

3. درخواست مشخص

مثلاً:

«صدور دستور موقت مبنی بر منع استفاده خوانده از وکالت‌نامه شماره … تا تعیین تکلیف نهایی دعوای ابطال وکالت‌نامه»

4. دلایل و مستندات

از جمله:

  • رونوشت وکالت‌نامه
  • نامه عزل وکیل
  • مدارک مالکیت
  • شهادت شهود
  • استشهادیه
  • ادله الکترونیکی (پیامک، صوت، فیلم و…)

تضمین جهت صدور دستور موقت

بر اساس ماده 319 قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه می‌تواند از خواهان تضمین مناسب بخواهد تا در صورتی که ادعای وی نادرست باشد، خسارت وارده به طرف مقابل جبران شود. این تضمین می‌تواند وجه نقد، چک یا سفته یا سند ملکی باشد.


اثر حقوقی صدور دستور موقت

با صدور دستور موقت، طرف مقابل (خوانده) قانوناً ممنوع از استفاده از وکالت‌نامه خواهد بود. اگر به‌رغم صدور این دستور، اقدام به استفاده کند، مرتکب تمرد از دستور قضایی شده و قابل تعقیب کیفری خواهد بود.

همچنین دفاتر اسناد رسمی و سایر مراجع رسمی موظف به اجرای این دستور هستند. اگر دفتر اسناد رسمی به استناد وکالت‌نامه، نقل و انتقال انجام دهد، مسئولیت قانونی دارد.


دعوای اصلی پس از صدور دستور موقت

همان‌طور که گفته شد، خواهان موظف است حداکثر ظرف ۲۰ روز از تاریخ صدور دستور موقت، دعوای اصلی را مطرح کند؛ در غیر این صورت، دستور موقت لغو خواهد شد.

دعوای اصلی می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

  • دعوای ابطال وکالت‌نامه
  • دعوای اثبات عزل وکیل
  • دعوای اعلام بطلان معامله انجام‌شده با وکالت‌نامه
  • دعوای مطالبه خسارت

رویه دادگاه‌ها در پذیرش این نوع دادخواست

تجربه و رویه قضایی نشان می‌دهد که:

  • در صورت وجود دلایل کافی مبنی بر فوریت، دادگاه‌ها سریعاً دستور موقت صادر می‌کنند.
  • اگر خوانده در حال اقدام فوری باشد (مثلاً گرفتن وقت در دفترخانه)، احتمال صدور دستور بیشتر است.
  • اگر احتمال ورود ضرر جدی وجود نداشته باشد، دادگاه ممکن است با درخواست مخالفت کند.

مثال واقعی (فرضی) برای درک بهتر

فرض کنید خانم «الف» به آقای «ب» وکالت می‌دهد تا ملکش را بفروشد. سپس خانم الف، به هر دلیلی از فروش منصرف می‌شود و آقای ب را عزل می‌کند. اما آقای ب هنوز قصد فروش ملک دارد و برای انتقال سند در دفترخانه وقت گرفته است.

در این حالت، خانم الف می‌تواند با ارائه دادخواست دستور موقت، از دادگاه بخواهد موقتاً جلوی استفاده از آن وکالت‌نامه را بگیرد، تا دادگاه در خصوص ابطال وکالت‌نامه و اقدامات وکیل تصمیم نهایی بگیرد.


نکات مهم و کلیدی

  1. لزوم فوریت: اگر زمان زیادی گذشته باشد و خطر فوری وجود نداشته باشد، دادگاه دستور نمی‌دهد.
  2. الزام طرح دعوای اصلی: فراموشی طرح دعوای اصلی باعث لغو دستور موقت می‌شود.
  3. امکان اعتراض: طرف مقابل می‌تواند به دستور موقت اعتراض کند و دادگاه در جلسه‌ای موضوع را بررسی می‌کند.
  4. موقتی بودن دستور: این دستور تا زمان صدور رأی نهایی اعتبار دارد و با صدور رأی اصلی منقضی می‌شود.
  5. ارجاع به کارشناسی: در برخی موارد، برای بررسی ماهیت وکالت‌نامه یا تشخیص جعلیت، پرونده به کارشناس ارجاع می‌شود.

جمع‌بندی نهایی

درخواست دستور موقت منع استفاده از وکالت‌نامه، یکی از راهکارهای مؤثر قانونی برای جلوگیری از خسارت فوری و جدی به اشخاص است. این درخواست باید با دلایل کافی، ادله متقن و توجه به شرایط قانونی به دادگاه تقدیم شود. رعایت نکات آیین دادرسی، ارائه تضمین، و اقدام سریع برای طرح دعوای اصلی، نقش مهمی در موفقیت این فرایند دارند.

در نهایت، برای موفقیت در این مسیر، توصیه می‌شود از مشاوره و همراهی یک وکیل مجرب بهره‌مند شوید تا بتوانید مسیر حقوقی را با اطمینان طی کنید.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

مقالات مرتبط